De stelling van vandaag is: “Je kunt nooit te veel boeken hebben.” Helaas kun je wel een te klein huis hebben (zie ook deze cartoon). In ons appartement is er stilaan geen plaats meer voor nieuwe boeken. Met nieuwe boeken bedoel ik trouwens oude boeken, want wij kopen vooral tweedehandse uitgaven: daarvan passen er meer in ons budget. Alle e-readers ten spijt zijn wij nog van het papier. Bij mijn huisgenoot bemerkt ik de laatste tijd zelfs een grotere hang naar echt authentieke, gebonden boeken. Voor mij speelt de kaft geen rol, ik lees zelfs wat er op de doos ontbijtgranen staat. Paperbacks zijn dan ook geen bezwaar – in tegendeel zelfs: daarvan passen er meer op het schap.
Ik droom al heel mijn leven van een eigen bibliotheek. Zeg nu zelf: er gaat toch niets boven een mooi geordende boekenkast met non-fictie gesorteerd op onderwerp en fictie op auteur? Alle boeken rechtop en in de kasten, niet erop – dat spreekt voor zich. Dit is echter een utopie voor kleinbehuisde boekenliefhebbers: zij hebben geen andere keuze dan de boeken zo efficiënt mogelijk in de kasten te pakken, hetgeen zelden compatibel is met ‘verticaal’ en ‘op onderwerp’. Als het mengen van verticale en horizontale indeling voor een mooi effect kan zorgen, dan is het natuurlijk wel toegestaan. Over het algemeen heb ik het ook niet zo voor de trompe-l’oeil die een volle boekenkast suggereert, terwijl het in werkelijkheid slechts een kunstig beschilderde muur of deur betreft; de keramische boekenruggen op een gevel in Amsterdam van Sanja Medic en co mogen er echter zeker zijn!
Bij gebrek aan mooi gevulde en toch niet overladen boekenkasten in het echte leven, kijk ik er graag naar op foto’s in woonbijlagen en kunstreportages. (Even onrealistisch als andere reclames, maar hopelijk minder ongezond om bij weg te dromen.) Heb je een soortgelijke fascinatie? Kijk dan zeker eens op Bookshelf, een blog dat louter originele boekenkasten bespreekt. Deze maand lieten ze ons binnenkijken bij de explorer in residence van de National Geographic Society: kijk, zo’n werkplek wil ik ook wel, met een heuse boekenhemel erboven!
Deze schrijfstudio werd ontworpen door het architectenbureau van Travis Price voor Wade Davis, de explorer in residence van de National Geographic Society. Bij het zien van die boekenhemel droom ik helemaal weg.
Onderstaand filmpje, “The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore” van Moonbot Studios, is hartverwarmend voor alle boekenliefhebbers, maar ook voor iedereen die van animatiefilms houdt.
Voor de liefhebbers van stopmotion heb ik een tweede filmpje in de aanbieding, “The Joy of Books“, onder het motto: “Als de winkelier van huis is, dan dansen de boeken”.
Een nadeel van veel reizen is dat je vaak lange tijd van je boeken weg bent. Ik sleep altijd zware koffers mee, waarvan het gewicht minstens voor de helft afkomstig is van papier. Blijkbaar is het reizen met boeken een oud gebruik, te oordelen naar deze vroeg-zeventiende-eeuwse boekenreiskast. Of wat dacht je van deze ronde boekenkast die je als looprad zou kunnen gebruiken? Een dekbedovertrek met een verhaaltje erop is zeker spek naar mijn bek; een bad gemaakt uit boeken vind ik dan weer zonde.
Oneindig veel boeken? Daar droom zelfs ik niet van! Het zou wel leuk zijn om experimenteel mee aan te tonen dat de harmonische reeks divergent is. Je kunt er kansrekening op loslaten (met name Markov-ketens). Of je kunt je afvragen hoe moeilijk het is om aan een boek te kunnen (bijvoorbeeld doordat er andere boeken voor staan of op liggen) en daar een wiskundige maat voor bedenken, die met oneindig veel boeken wel eens oneindig groot zou kunnen worden.
De klassieker “De bibliotheek van Babel” van Borges over een schier oneindige bibliotheek (met meer dan 
Gelijkaardige berichten:
Pingback: Je moet niet alles geloven wat je leest » Sylvia's blog
Pingback: Papiervretende monsters » Sylvia's blog