Het bericht (na de vouw) is alleen voor superklunzen met angst voor naalden, zoals ik. Voor alle anderen: ga gerust buiten spelen, hier is niets te zien. :-)
Even een prikje. Verman u! (Bron afbeelding)
Ik heb het niet op naalden. Vroeger zei ik dingen als: “Ik neem liever een maand pillen dan één spuitje te moeten krijgen.” Toch kwam er een dag dat ik een medicijn moest krijgen dat enkel subcutaan (onderhuids) geïnjecteerd kon worden. De spuiten waren voorgevuld, dus hoe moeilijk kon het zijn? Dopje eraf, lucht eruit* en spuit zetten. Klaar!
(*: Dat moet niet bij alle spuiten, ik weet het, maar bij deze wel.)
Maar dat was buiten mijn angst voor naalden gerekend: alleen al het dopje eraf doen bleek een hels karwei. In het begin probeerde ik het dopje eerst wat los te draaien en het dan voorzichtig met mijn duimen van de spuit te klikken. Daarbij mocht ik natuurlijk niet per ongeluk de naald aanraken – de steriele naald, de breekbare naald, de door mij zo gevreesde naald daar vlak bij mijn vingers… De fabricant optimaliseerde de dopjes waardoor ze steeds beter aansloten en dus moeilijker van de naald te krijgen waren. Uiteindelijk duurde het op goede dagen een kwartier om een spuit te ontdoppen en op slechte een halfuur. En dan moest die spuit nog gezet worden, hè.
Dit kon zo niet verder. Danny kwam met een even eenvoudige als geniale suggestie: oefenen met een gebruikte spuit. (Voor alle duidelijkheid: het was een spuitje dat ik zelf gebruikt had, dus als ik me zou prikken, was er geen gevaar voor besmetting. Als ik daarbij de naald zou breken, betekende dat tenminste geen verloren dosis.) Zelf had ik ook een ingeving: het dopje moet van de spuit, dat heeft niets met de naald te maken. Sindsdien gebruik ik volgende methode:
- Rechtstaan, met armen gestrekt naar voren. Spuit in de linkerhand vasthouden aan het ‘handvat’. Dopje stevig vastpakken tussen duim en wijsvinger van de rechterhand.
- 90° naar rechts kijken en daar een referentiepunt zoeken.
- Denken: “Ik wil het dopje vóór dat referentiepunt hebben”.
- Linkerarm met spuit stevig naar voren houden, in gedachten aftellen (3,2,1) en rechterarm met dopje voor het referentiepunt brengen.
Ondertussen is het dopje van de spuit, als een soort neveneffect van bovenstaande procedure en zonder één druppel angstzweet. :-) Ik besef best dat dit er potsierlijk uitziet, maar ik kan nu wel mijn eigen boontjes doppen en spuitjes ontdoppen.
Als je zelf een naaldenfobie te overwinnen hebt, denk ik dat dit de cruciale stap is: het oefenen met een gebruikte spuit om zo je eigen methode te vinden. Als je zelf inderdaad zo’n eigen manier hebt, laat dan gerust een reactie achter.
Gelijkaardige berichten:
- Het leven te slim af: geluk in een klein appartementje
- Het leven te slim af
- 10 Tips voor nieuwe universiteitsstudenten
