We hebben hier een kindje in huis, een heel lief kindje, dat vorige week één jaar werd. We gingen eerder deze maand ook een boom planten in het geboortebos van Gent in de Gentbrugse Meersen.
Alle kinderen die vorig jaar in Gent geboren zijn, werden met hun ouders uitgenodigd om op zondag 20 oktober een boompje te gaan planten in het geboortebos. Omdat ons kindje in oktober geboren is, viel dit ongeveer samen met zijn eerste verjaardag, wat het voor ons extra bijzonder maakte. Het was bovendien een heel zonnige herfstdag. Deze foto maakten we op weg naar de plantzone, waar we een zoete kers geplant hebben.
Het is fijn om van dichtbij mee te maken hoe hij van het leven geniet en vandaag laat ik jullie hiervan meegenieten. Hoewel de meeste eigenschappen typisch zijn voor éénjarige, blijkt uit bepaalde dingen toch al duidelijk zijn eigen persoonlijkheid.
Bewegen Soms kruipt hij zo maar een rondje rond de tafel, breed lachend. Als er iemand de achtervolging inzet, is het dubbele pret. Hij kan zich vlot optrekken, aan de salontafel bijvoorbeeld, en kan dan ook een paar stapjes zijwaards zetten, maar hij durft niet altijd terug te gaan zitten. Als hij muziek hoort, gaat hij meteen meewiebelen en met zijn handjes draaien of klappen. Hij is daarbij niet kieskeurig, maar hij heeft wel voorkeur voor een duidelijk ritme.
Spelen Zijn favoriete speelgoed is al van sinds hij kan zitten een keteltje en een houten lepel. Zoals veel kinderen houdt hij ook van PMD: lege plastic flessen zijn leuk om mee te trommelen of achteraan te kruipen en lege doosjes zijn leuk om balletjes of ander klein speelgoed in- en uit te laden. Hij is dol op kabels, maar daar mag hij van ons niet mee spelen, omdat er aan kabels al eens een laptop hangt. En nee, dat vindt hij niet leuk en dat laat hij duidelijk merken. En ja, natuurlijk heeft hij ook gewoon speelgoed.
Brabbelen Op dit moment is hij druk met dingen aanwijzen, waarbij hij zegt: “O”, “Da”, “Die”, of “Wasda”. Zijn mimiek spreekt boekdelen en ik vermoed enig komisch talent. Soms houdt hij ook hele monologen en dan vraag ik me af of ik toch niet iets te veel lezingen ben gaan geven tijdens mijn zwangerschap. (Maar nee, “sociaal brabbelen” blijkt typisch te zijn voor deze leeftijd. Oef!) Hij kijkt graag in boekjes, maar (voorlopig) vindt hij het niet leuk als ik wil voorlezen; dan begint hij er ostentatief doorheen te brabbelen op een toon van: “Bla bla bla bla”. Als hij zelf in een boekje kijkt, leest hij soms wel zelf voor, in zijn eigen brabbeltaaltje, uiteraard.
Eén kindje van één jaar oud – veel foto’s.
Drinken & eten Hij kan heel goed allerlei voorwerpen oppakken, maar hij weigert om zelf zijn flesje vast te houden tijdens het drinken. (Als de fles leeg is, doet hij de dop erop en daarna doet hij of hij van de fles drinkt. Hij kan het dus wel!) Bij het eerste hapje van zijn middageten kijkt hij altijd heel bedenkelijk, maar daarna eet hij met veel smaak alles op. Fruitpap vind hij oninteressant, maar hij eet wel graag (voldoende kleine) stukjes fruit. En als wij iets aan het eten zijn, is hij altijd nog iets enthousiaster om mee te proeven. Rode curry met kokos (van bij de Thai), geen enkel probleem. Tot nu toe is het enige dat hij niet lust: kaas (gesmolten ergens bij lust hij het wel) en plattekaas. Hij doet ’s avonds vaak een dutje en is daarna nog heel actief. Dat maakt het ook mogelijk om hem eens mee te nemen om uit te gaan eten. Heel gemakkelijk en gezellig.
In bad Hij zit graag in bad om met de eendjes spelen en in het water spetteren. Tot nu toe hebben we hem in een bademmer gewassen, maar de laatste tijd begint het toch wat krap te worden. Hij steekt trouwens altijd zijn tenen boven water, maar dat lijkt hij juist fijn te vinden. We zijn ook al één keer naar het zwembad geweest en dat vond hij ook allemaal interessant – zeker voor herhaling vatbaar.
Slapen & opstaan Als we hem in zijn bedje leggen, neemt hij zelf zijn tutje en als hij ingestopt wordt, lacht hij heel lief. Soms horen we hem nog even babbelen, maar meestal valt hij als een blok in slaap. Alleen tandjes die aan het doorkomen zijn zorgen wel eens voor onderbroken nachten, maar de norm is dat hij bijna de klok rond slaapt! Als hij uitgeslapen is, is hij ook meteen vrolijk, begint te brabbelen, lacht als ik hem uit zijn bedje haal en wijst meteen naar de lamp “O!”, de lichtknop “Die!”, de kast “O!”, … Zo begint een nieuwe dag vol ontdekkingen.
[important]Wijsheid
Op een ochtend wilde ik hem naar de kinderopvang brengen. Het had net geregend en over de auto heen zag ik een regenboog. Ik stond die enthousiast aan te wijzen in de hoop dat mijn zoontje het ook kon zien. Toen ik hem aankeek, zag ik dat hij helemaal niet in de juiste richting aan het kijken was, maar gewoon heel lief naar me lachte. Er zat een meewarige ondertoon in die glimlach die zei: “Ja mamaatje, jij hebt ook niet veel nodig om gelukkig te zijn, hè.”
In de verte koerde een simpele duif.[/important]
Gelijkaardige berichten:
Aangezien tijd relatief is…. geniet ten volle van jullie zoontje. Ik herken me meteen in je stuk. Mijn kids zijn 2 en 4 jaar. Schitterend om te zien hoe ze met al hun zintuigen de wereld vol ontdekkingen en uitdagingen opnemen. PS. Extra handdoeken rondom het bad leggen kan nuttig zijn om een overstroming in te dijken.
Bedankt voor je reactie! Ik denk dat ik het kinderlijke ontdekken van de wereld ook als uitgangspunt ga nemen voor mijn volgende Eos-Column. En bedankt voor de tip in verband met die handdoeken: dit soort voorzorgen nemen lijkt me inderdaad beter dan boos worden om wat onvermijdelijk is. ;-)
Pingback: Kinderspel » Sylvia's blog
Pingback: Jaaroverzicht 2013 » Sylvia's blog