Gisteren heb ik dertien uur gewerkt aan een artikel. Niet aan één stuk door, maar in drie blokken: drie uur voormiddag, vijf uur namiddag en ’s avonds (een rekbaar begrip) nog eens vijf uur. Soms vraag ik me af waarom ik toch altijd van die lánge stukken schrijf, die daarna quasi onmogelijk te reviseren zijn. Stiekem weet ik het antwoord wel: omdat ik niet uitgepraat raak over dit onderwerp. (Het artikel gaat over oneindig kleine kansen en is een vervolgstudie op mijn doctoraatsthesis over dit onderwerp.)
Tijdens mijn middagpauze luisterde ik naar Nieuwe Feiten op Radio 1. Het Middagjournaal – een gesproken dagboek, een voorgelezen column – wordt er deze week bijgehouden door Gaea Schoeters. In de uitzending van gisteren had zij het over de keerzijde van het advies om van je hobby je beroep te maken. Herbeluisteren kan hier, nalezen kan hier.
Vooral dit stukje klonk zeer herkenbaar, zeker op een dag als gisteren:
“Waar is het dan misgegaan? Waar zijn we zo in de ban van de consumptie geraakt dat we krampachtig proberen steeds meer te verdienen, terwijl we geen tijd meer hebben om te genieten van wat we hebben? Het antwoord vond ik in de krant van gisteren, die naast me op de passagiersstoel lag. Volgens de Amerikaanse kunsthistorica Miya Tokumitsu is het de liefde voor ons werk die ons de das om doet. Doordat ons wordt aangepraat dat we moeten doen waar we van houden, en we dus van onze hobby ons beroep maken, valt elke afbakening weg. Want als je toch zo van je werk houdt, waarom zou je dan niet nog snel iets afmaken na je uren? Een dagje doorduwen in het weekend? Je mails nog even checken ’s avonds, desnoods in bed? Voor je lief moet je het niet laten, die is op haar eigen smartphone precies hetzelfde aan het doen.”
Misschien moet ik voor dit jaar eens wat vakantie inplannen, want Karoshi (volgens Schoeters Japans voor “dood door overwerk”) lijkt me voor een filosoof – die over tijdloze en misschien wel onoplosbare problemen hoort na te denken – toch wat te hoog gegrepen. ;-)
Gelijkaardige berichten:
Ik ken de inhoud van jouw stuk natuurlijk niet, maar mischien heb je ook iets aan antwoord, als het tenminste past bij jouw vragen.
http://hardslag.emkasharp.nl/vrederat/2014/04/15/samen-ik-1/
http://hardslag.emkasharp.nl/vrederat/2014/04/17/samen-ik-2/
Vriendelijke groet,
Simen Vrederat
Beste Simen,
Bedankt voor je reactie. Ik zie niet meteen een verband met oneindige loterijen, maar ik ben toch blij dat ik je website bezocht heb. Mooie gedichten, hoor!
Ook je stukje over Vroman sprak me aan
(Ik was zelf ook aan een blogbericht over Vroman begonnen toen ik hoorde dat hij overleden was, maar dat is intussen een beetje in de vergeethoek geraakt.)
Groeten, Sylvia
PS: Best mysterieus, al die acroniemen op je website, Hardslag.
Schrijven is schrappen :-)
Pingback: Blogpauze » Sylvia's blog
Pingback: Wetenschap versus verbeelding?! » Sylvia's blog
Pingback: De Weg van de Veger » Sylvia's blog