Vaarwel augustus, welkom september (met pluizige pantoffels)

Augustus 2012 was de maand waarin:

  • ik uit Australië een spontane werkaanbieding kreeg (voor een postdoc op een project naar keuze) en die afwees;
  • er hier twee weken lang geen enkele blogpost geschreven werd, omdat ik veel te hard aan het werk was aan diverse projecten;
  • eerder werk vruchten afwierp in de vorm van twee publicaties in een themanummer van een regulier tijdschrift en een proceedingsvolume;
  • Danny en ik naar Bristol gingen voor een congres en daar de voorbereidingen van het See No Evil graffitifestival overschouwden;
  • op de trein naar Bristol een eenzame reiziger vroeg of ik ook wiskundige was, omdat ik een artikel aan het lezen was dat in LaTeX opgemaakt was (het was formele filosofie en het werd nog een leuk gesprek);
  • op restaurant in Gent een eenzame eter aan het tafeltje naast ons vroeg of we universitairen waren, waarna bleek dat de beste man drieënnegentig was, er een carrière als radioloog op had zitten en nog goed op de hoogte was van de actualiteit (zoals de landing van Curiosity op Mars);
  • ik besefte dat er veel mensen te vaak alleen zijn en dat dat naar is, maar dat het deugd kan doen om een praatje te maken;
  • het enkele dagen zo warm was in ons appartement dat we op een bepaald moment naar de cinema zijn gegaan, enkel omdat er daar airco is (gelukkig bleek Brave het zien waard en het Schotse accent is zeker een pluspunt);
  • ik een praatje gaf op de zomerschool over formele methoden in de filosofie in Groningen;
  • ik in mijn maag getrapt werd terwijl ik stond te praten en dit niet eens erg vond;
  • de lade onder mijn bureaublad verwijderd werd, omdat de knop aan het einde van de dag te diep in mijn buik afgetekend stond;
  • ik een 9-stappenplan schreef over het ontwerpen van kaartjes, nadat ik voor het eerst in mijn leven een geboortekaartje ontworpen had;
  • buren mij spontaan proficiat wensten;
  • er op de valreep een regenboog verscheen.

September 2012 is de maand waarin:

  • ik eindelijk op mijn blog kan schrijven dat ik zeven maand zwanger ben, omdat iedereen die ik ken het nu wel weet, iedereen die ik niet het ken het nu wel kan zien en dit nieuws ook Australië al bereikt heeft;
  • ik mijn reiskoffer even kan opbergen, omdat ik voor minstens vijf maanden niet meer op congres ga;
  • er nog steeds meer dan genoeg werk op mijn to-do-lijstje staat om dat niet erg te vinden;
  • ik nu dus aan mijn ladeloze bureau ga blijven zitten om nog een beetje onderzoek te doen en daarbij, net als Einstein, mijn allercomfortabelste pantoffels ga dragen; :-)
Einstein op pluizige pantoffels.

Einstein op pluizige pantoffels. (Bron afbeelding.)

  • het gelukt is een hele blogpost uit mijn mouw te schudden, alleen maar om een excuus te hebben om deze foto van Einstein te kunnen plaatsen. :-)
      En de maand is nog maar net begonnen – dus dat belooft!

Gelijkaardige berichten:

Facebooktwitterredditpinteresttumblrmail

1 Reactie

  1. Pingback: Het stokje » Sylvia's blog

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

80 − 71 =