Toen we in Gent kwamen wonen zochten we een appartement. We hadden iets met twee kamers nodig: een kleine slaapkamer en een iets ruimere kamer die als bureau kon dienen. We gingen langs bij verschillende immobiliënkantoren en huiverden. Hier een lijstje met wat we bijleerden:
- Oppervlaktes zijn in werkelijkheid altijd kleiner dan het kantoor opgeeft. Dit is de nulde wet.
- Als een appartement op de vierde verdieping ligt, dan ga je er wellicht van uit dat er een lift is. FOUT! Als er niet bij staat dat er een lift is, dan is er geen. Dit is de eerste wet.
- Als een appartement parketvloer heeft (En hebben ze dat niet allemaal?), dan is die smerig. Dit is de tweede wet.
- Hoe meer poespas er in de beschrijving staat (verwijzingen naar “prachtige lichtinval”, “mooie levensmomenten”, “op wandelafstand van sfeervol pleintje”), hoe slechter het pand. Dit is de derde wet.
- Het kan uiteraard gebeuren dat er in het appartement een gang is die de kamers met elkaar verbindt, maar het kan ook gebeuren dat die gang de grootste ruimte is in het hele appartement. Echt waar!
Ik fluisterde tegen Danny dat we een appartement moesten zien te vinden waar gewoon een handgeschreven bordje “Te huur” aan de deur hing. Dat vonden we en we hebben er graag gewoond.
Plus- en minpunten aan ons appartement:
- PLUS: Het is klein – ideaal voor een koppel. Ik las eens een lijstje met kenmerken van een kleine woning (waar weet ik niet meer; het was waarschijnlijk in het Engels). Een kenmerk is me bijgebleven: je hebt maar één stopcontact nodig om overal bij te kunnen met de stofzuiger. Bij ons is dat zo, dus ja, het is klein, maar dat is dus wel gemakkelijk om te kuisen!
- MIN: Het is klein – althans te klein voor een klein gezinnetje. Daarom gaan we verhuizen. Toch wel jammer dat je zo’n appartement niet gaandeweg wat kunt uitbreiden.
- PLUS: Ons appartement heeft de vorm van een groot stuk taart (een kwart cirkel dus). De ramen zitten aan de ronde kant en door de – inderdaad – práchtige lichtinval krijg je hierbinnen toch nooit een opgesloten gevoel.
- MIN: De parketvloer is smerig (zie tweede wet), ondanks onze goede zorgen (en de retro-Hoover-boenmachine van de huisbaas). Als er bijvoorbeeld een natte handdoek op de grond valt, laat dat sporen na (bleke vlek op de vloer en bruine vlek op de handdoek).
Tips om het meeste te halen uit het leven in een klein stadsappartement:
- Laat je niet wijsmaken dat je er romantische tête-à-têtes zult beleven, maar een balkon is verdomd handig om vuilniszakken te bewaren tot de volgende ophaalronde.
- Een keldertje is heel handig om eten in voorraad te houden, kerstversiering te stockeren, enz. Tel de kelder dus zeker mee bij de totale oppervlakte van een appartement als je wil vergelijken. Of nog beter: koop een paar houten rekken en tel het kelderoppervlak twee keer mee. We ♥ dat keldertje!
- Leer ermee leven dat er geen auto in de garage past; koop een fiets, of ga te voet of met de tram: alles is vlakbij!
- Onze hal doet tevens dienst als dressing. Het is misschien niet mooi dat er twee kleerkasten in de hal staan, maar handig is het wel.
- Bij gebrek aan een betere plek, bewaren we onze reiskoffers bovenop de kleerkasten.
- Bij gebrek aan een wasdraad laten wij onze was drogen op kapstokken. (Dat scheelt trouwens een hoop strijkwerk.) Hierbij komen die reiskoffers perfect van pas: je kunt het handvat van de koffers op de kast uittrekken en daar kun je een heel regiment kleren aan hangen. Het is een zicht waar je aan went, en is zelfs best schattig, zeker als er babykleertjes te drogen hangen. :-)
Dit leerden we bij door in ons appartementje te wonen:
- Als je aan de vorige bewoners vraagt hoeveel de vaste kosten zijn, doe dit bedrag dan maal twee; maal drie als het studenten zijn die de rekeningen niet zelf betalen. ;-)
- Syndicuskantoren zijn nog erger dan immobiliënkantoren, maar tegenwoordig helaas verplicht. :-(
- Als de zekeringen niet sterk genoeg zijn om meer dan één kookplaat tegelijk aan te zetten, dan ga je natuurlijk niet zomaar zwaardere zekeringen steken, want als de rest van de bedrading niet dik genoeg is, kan er brand ontstaan. Je laat dus een elektricien komen, die – je raadt het al – gewoon zwaardere zekeringen steekt. (Na meer dan drie jaar nog geen problemen mee gehad.)
- Deze wijze les heeft ons een paar honderd euro gekost, dus doe hier je voordeel mee! Vraag aan je huisbaas om nieuwe siliconen afkitting aan te brengen rond het bad als je dat gebruikt om in te douchen. Als je het niet doet en de siliconen blijken te lekken (zonder dat je dit kunt zien) met waterschade aan het plafond onder je tot gevolg dan heb je de franchise van je brandverzekering aan je been. Zodra je de huisbaas inlicht ben jij niet langer aansprakelijk.
Ik weet nog dat de studente die hier voor ons woonde bij ons eerste bezoekje zei: “Ik heb hier altijd graag gewoond.” Daar sluit ik me graag bij aan – al had ze van de kosten dus echt géén idee, hè. ;-)
Gelijkaardige berichten:
Pingback: Laatste-schooldag-gevoel » Sylvia's blog
Pingback: Jaaroverzicht 2013 » Sylvia's blog